Агуулгын хүснэгт:

Цурхайгаар татдаг
Цурхайгаар татдаг
Anonim

Загас агнуурын үлгэр

Намайг Карелийн энэ ойн нуурт анх ирэхэд баруунаас зүүн тийш сунаж тогтсон гурван хошуу ургасан нэг километр урт зууван хэлбэртэй байсан тул сэтгэлээр унагасан юм. Чулуурхаг эрэг, эрэг хавиар унасан модод хог болжээ. Зөвхөн таван булан тус бүрийн төгсгөлд гурван метр зэгс, зэгс, зэгс бүхий хана байв.

Цаг агаар ч бас таалагдсангүй. Үүлэрхэг, маш хүйтэн байсан. Бага, хар тугалган саарал бөөгнөрсөн үүлс нуурын дээгүүр аажим аажим аажмаар урсаж, нарийхан бороотой бороо орно. Чулуулаг дээгүүр гүйсэн давалгаа далайн эргээр чимээ шуугиантайгаар шуугиантай буцав.

Гэхдээ би байгалийг биш харин загасчлах гэж ирсэн юм. Нууран дээр завь байгаагүй тул (завьгүй дугуйгаар загасчлах нь хоосон тоо юм), би сал барихаар шийдсэн. Аз болоход эргэн тойронд хангалттай тохиромжтой дүнзэн мод байсан. Би хоёр метр таван гуалин бэхэлж, суудал бэхлээд, сэлүүр хийв. Миний гар урлал үзэмж муутай, нэлээд тогтворгүй байсан гэж хэлэх шаардлагагүй ч тойрог хэлбэрээр загасчлахад тохиромжтой байсан. Үүн дээр би өдөр бүр нэгээс гурван килограмм жинтэй 6-аас 10 хүртэл цурхай барьдаг байв. Тэдгээрийн заримыг нь давсалж, үлдсэнийг нь хатаав.

Дурсамжтай тэр өглөө загасчлах ажил ердийн журмаар явагдлаа. Би аягануудаа усны гадаргуу дээр гинжинд хийгээд араас нь аажуухан хөдлөв. Хагас цаг, нэг цаг - ганц ч хазаагүй. Би эрэг рүү хөдлөх гэж байтал нэг тойрог эргээд шууд усанд живчихлээ. Хөөсний тойргийг живүүлэх нь тийм ч амар биш тул том олз баригдсан нь тодорхой байв.

Би аажмаар сэлж, мөрийг сэлүүрээр холбоод тойрог гартаа авав. Гэхдээ би сулыг авангуутаа загас маш их хүчтэйгээр огцом хөдлөв, сал маш аюултай хазайсан бөгөөд зөвхөн гайхамшигтайгаар эргэж чадаагүй юм. Энэ хооронд загаснууд салыг нуур дээгүүр чирсээр байсан тул хааяа нэг урд үзүүрээ усанд булдаг байв. Би тэнцвэрээ бараг барьж чадсангүй.

Нуурын дундуур загас бага зэрэг удааширсан бөгөөд би түүнийг сал руу болгоомжтой татаж эхлэв. Тэр түүнээс хэдэн метрийн зайд лаа хийхдээ шууд утгаараа метрээс үсрэн гарч ирэхэд би энэ мангас руу хараад бүр гайхаж байлаа. Би хэзээ ч ийм цурхай барьж үзээгүй төдийгүй хэзээ ч харж байгаагүй.

Энэ хооронд загас илүү их хүчээр салыг чирсэн боловч одоо зүүн эрэг рүү явав. Нөхцөл байдал маш чухал болсон. Энэхүү галзуу уралдааны улмаас би хэзээ ч усанд байж болно. Би тэмцлээ орхих - тойргоос гарах гэсэн хулчгар бодол хүртэл төрж байсан гэдгээ хүлээн зөвшөөрч байна. Гэсэн хэдий ч би хэсэг зуур л эргэлзэж, загасчлах сэтгэл миний айдсыг даван туулж, тулаанаа үргэлжлүүлэв.

Би цурхайгаа дугарахаар шийдсэн. Үүнийг хийхийн тулд тэр загасыг өөр рүүгээ татаж байгаа юм шиг мөрийг нь татан хөнгөхөн мушгив. Хариуд нь тэр хурдан шидэлт хийснээр шугам хагарч магадгүй байсан ч би цаг хугацааны хувьд сул байдлаа орхисон бөгөөд энэ нь тохиолдсонгүй. Эцэст нь би цурхайгаа сал руу татаад амжсан, дараа нь үүнийг яах вэ? Сэлүүрээр цохих уу? Гэсэн хэдий ч, ийм аварга хүний хувьд энэ нь зүгээр л товшилт юм. Би бүс дээрээ жуулчны хавчаар өмссөн нөмрөгтэй байсан нь үнэн, гэхдээ би үүнийг яаж ашиглаж болох вэ?

Загасны эрч хүчтэй биш ч гэсэн өөр нэгний дараа би үүнийг хамгийн ойрын булангийн гүехэн усанд аваачихаар шийдсэн юм. Салны модны эргэн тойрон дахь шугамыг эргүүлж тойргоо бэхлүүлээд тэр аажмаар эрэг рүү сэлүүрдэж эхлэв. Тэр үе үе зогсож, загасанд завсарлага өгөхгүй мөрийг нь татан аваачиж өгөв. Ийм өчүүхэн хөдөлгөөнөөр бид аажмаар зэгсэн шугуй руу ойртов.

Тэднээс хэдхэн метрийн зайд салаа шугамыг аюулгүй холбоод усанд чимээгүйхэн орлоо. Гүн нь нэг метр гаруйхан байв. Малгайг нөмрөгөөс нь гаргаж цээжиндээ тавиад цурхай загасыг түүн рүү болгоомжтой татаж эхлэв. Намайг ийм ойрхон байгааг хараад тэр холдоод салыг дахин татав. Гэхдээ тэр хурдан зогсов. Би ахин оролдоод загасны толгой урт болмогц би тэр даруй ангаахайгаа барьж аваад цурхайны толгой руу нүднийхээ дээгүүр шидэв. Түүний эргэн тойронд буцалж буй ус улаанаар эргэв. Би зодож, цохилоо … Зөвхөн цомоо огт анхаарч үзэхгүй ядарч туйлдсан үедээ л би эрэг дээр маш хэцүү байсан. Толгой минь булингартай, гар, хөл минь чичирч, хар тугалгаар дүүрсэн бололтой. Би бодох, хөдлөхийг хүссэнгүй.

Хэр удаан хэвтсэнээ мэдэхгүй ч сэрээд харанхуйлж эхэллээ. Миний хамгийн түрүүнд хийсэн зүйл бол нуурыг харах явдал байв. Цурхайны цагаан гэдэс салны хажууд байх долгион дээр хэмнэлтэйгээр найгаж байв. Би сайнгүй байсан ч гэсэн хүч чадлаа цуглуулаад салыг гүехэн усанд татаад, ямар нэгэн байдлаар суугаад, сэлүүрээ эргүүлээд майхан байсан эрэг рүү явуулав. Цурхай чирэгдэн чирэгдэв.

Би барьсан зүйлээ хэсэгчлэн жигнэв. Нийт жин нь 16 кг-аас арай илүү болжээ. Одоо миний ширээн дээр байгаа асар том шүдтэй амтай цурхай загасны өндөр толгойг харах бүртээ би энэ загасыг барьсан тэр өдрийн үйл явдлыг эргэн дурсдаг.