Эрсдэлтэй загас барих

2024 Зохиолч: Sebastian Paterson | [email protected]. Хамгийн сүүлд өөрчлөгдсөн: 2023-12-16 13:52

Загас агнуурын үлгэр

Миний хамаатан Александр Рыковын танил Олег түүнийг (мөн тэр эргээд намайг) Карелийн хойд хэсэгт супер олборлогч, "туйлын" загасчлахаар урьсан үед бид мэдээж зөвшөөрсөн.

Биднийг цасаар хучигдсан жижигхэн салаагаар машинаас буумагц нэхий дээл өмссөн малахай малгай өмссөн өндөр залуу бидэн дээр ирэн:

- Тавтай морил. Би Майкл.

Энэ нь тодорхой болсон тул Михаилын байшин уулзвараас зуун метрийн зайд байв. Бид бие биетэйгээ танилцаж, бие халаалт хийсний дараа эзэн удахгүй болох загасчлалын мөн чанарыг бидэнд тайлбарлав. Түүний Блэк гэж нэрлэсэн Мосс нуур эндээс гурван км зайд байжээ.

Бид алгана барь

хүссэн хэмжээгээрээ тийшээ чирэх болно гэж тэр инээмсэглэн тайлбарлав.

Надад нэг асуулт байсан: удахгүй загасчлах нь ямар онцлогтой байсан бэ, гэхдээ бүх зүйл яг нууран дээр тодрох байх гэж найдаж дуугүй л байлаа. Удахгүй болох загас агнуурын ер бусын байдал нэн даруй эхлэв … Михаил бидний хүн нэг бүрт зангиа бүхий хагас метр орчим төлөвлөсөн хагас метр самбар өглөө. Энэ бол Рыковын цасан гутал гэж нэрлэдэг гэрийн хийсэн цанын төрөл байв.

Бид эдгээр цанаар гулгаж, гутлаа уяагаар уяад … хөдлөв. Гэсэн хэдий ч зуршилтай болох нь хэцүү байсан ч цана нь цас руу байнга урсаж байсан тул бид хөтөчийн араас хурдтай алхав.

Бид нуур дээр ирэхэд энэ нь биднийг гунигт автуулж, ердийн цасан шуурга байхгүй байв. Урагшаа та хаашаа л харна, зөвхөн эмзэг мод, зэрлэг розмарин бут, янз бүрийн хэмжээтэй овойлтыг л харж болно. Бид бага зэрэг нунтагласан мөсөн дээр гарангуут хөл нь хагарч унжиж эхэлснийг мэдэрлээ.

Би буцаж

хөдлөж эхлэв, гэхдээ Михаил дохио зангаагаар намайг зогсоож, бүх хүмүүст хандаж намайг тайвшруулав:

- Бүү ай, залуусаа, энд мөс хүчтэй, гүн нь гурван метрээс хэтрэхгүй. Тиймээс айх зүйл байхгүй.

Үүний дараа загасчлах бодит бэлтгэл эхэлсэн. Михаил цүнхээ мөрнөөсөө тайлж, эхлээд гаргаж, хүн бүрт дөчин см орчим арц мод, гурван метрийн загас агнуурын шугам, үзүүрт нь халбага өгөөд дараа нь сарвууг орлох төмөр саваа авав. Тэрбээр тэр даруй загасчлах мөн чанарыг тайлбарлав:

- Энд зөвхөн алгана барьдаг. Түүгээр ч зогсохгүй, одоо байгаа газраасаа холдох тусам загас томрох болно.

Тэр дахиад л бидэн рүү асууж лавлаж харснаа дүгнэн хэлэв: - Та "далайчид" гэсэн жижиг хуруунуудын төлөө ирээгүй гэж найдаж байна, тийм үү?

Бид ухаалгаар чимээгүй болов. Бидний хөтөч эргэж харалгүйгээр нуурын гүн рүү чиглэв. Эхэндээ бид түүний араас нэг хавтаст хэрэг дээр нүүж байсан боловч ойгоос гарч задгай газар гарч ирэнгүүт дор дороо мөс улам ихээр эргэлдэж байгааг мэдэрлээ. Энд тэндгүй хар нүүрсний ус хүртэл ан цав гарч байв. Энэ бүхэн биднийг ямар нэгэн байдлаар эвгүй байдалд оруулж, бид зогсов.

- Би цааш явахгүй, энд үлдэх болно гэж Олег шийдэмгий хэлээд овойлт руу живэв.

Рыков бид хоёр юу хийхээ мэдэхгүй хөлөөсөө хөл рүү шилжсэн. Михаил бидний тээнэгэлзсэн байдлыг таамаглаад буцаж ирээд Олег руу үл зөвшөөрөв: "Хилятикыг энд загаслуул. Жинхэнэ загасчдаас намайг дагахыг хүсч байна."

Зөвхөн Олег л үлдсэн байв. Рыков бид хоёр харцаа солилцож, гарын авлагыг дагасан. Зарим газар мөсөн хөнжил бидний дор маш ихээр эргэлдэж, зүрх сэтгэл маань хүртэл живсэн байсан ч бид нуурын гүн рүү дахиад хагас км явлаа. Үүний дараа л Михаил зогсоод:

- Энд бариарай, ялангуяа зэрлэг розмарин бутнуудын доор.

Тэрбээр өөрөө намгийн хязгааргүй уудам тал руу улам нүүж, удалгүй цас орж эхлэх цагаан хөшигт алга болов.

Бид эргэн тойрноо харав: зөвхөн цасаар хучигдсан овойлт, зэрлэг розмарин бутнууд байв. Хамгийн ойрын овойлт дээр ирэхэд би амьсгаагаа даран загас барих хэрэгсэл бэлдлээ. Металл саваагаар мөсийг амархан нэвтлэхэд би тэгш бус ирмэг, хар устай нүх гарав. Тэр халбагаа дотор нь буулгаад, шунасан хазалтыг нь хүлээгээд хөшчихөв. Гэсэн хэдий ч тэнд байсангүй.

Гэхдээ тэр халбагаа өргөж эхэлмэгц доошоо огцом унав. Богинохон тэмцлийн дараа би хар уснаас ижил хэмжээний хар алгана гаргаж авав. Миний анхны цом 400 грамм байсан. Эсвэл бүр арай илүү. Дараа нь жинхэнэ загас агнуурын гайхамшиг эхлэв. Бараг ижил хэмжээтэй перчес бараг тасралтгүй хатгаж байв. Бүх хар!

Дэгээ татахад ялимгүй удааширсан нь загасыг халбагаар маш гүн залгисан бөгөөд түүнийг гаргаж авахын тулд маш их зовох шаардлагатай болсон. Рыковтой ижил зүйл болсон. Сэтгэл хөдлөөд бидэн рүү үл мэдэгдэх ойртон ирсэн Михаил хэлэхдээ л бид зогслоо:

- Эрэгтэйчүүд ээ. Чи бурхан өршөөгөөрэй, энэ загасыг авчрах ёстой!

- За, сайн уу? гэж бид нэг дуугаар асуув.

Михаил хүнд шуудайг мөрөн дээрээс нь мултлан тайллаа. Бид дотогш орж амьсгаадлаа! Килограмм ба түүнээс ч хүнд алгана-нуруу (мөн хар!) Биднийг уйтгартай, хөдөлгөөнгүй нүдээр харлаа. Бид урьд өмнө нь ийм олон том перчийг харж байгаагүй.

Барьсан зүйлээ хоёр үүргэвчиндээ хийчихээд хааяа харанхуй болоход эрсдэлд орж, боомт руу уначихаад Олегийн буудаллаж байсан зүг рүү хөтөч рүү аажуухан хүрэв. Михаилын таамаглаж байсанчлан, манай найз ижил харуудыг барьжээ, зөвхөн жижиг алгана. Аль чиглүүлэгч од биднийг удирдсаныг би мэдэхгүй, гэхдээ бүрэн харанхуйд ч бид аюулгүй газардах боломжтой болгосон. Энэхүү өвөрмөц, жинхэнэ экстрим загасчлал бидний хувьд ийнхүү төгсөв.

Александр Носов